Esenler, İstanbul’un kalbi gibi çarpan bir semti. Tren istasyonu, alışveriş merkezleri, kafe ve restoranlarla dolu bir alan. Ama bu semtte yaşayan insanların hayatları, sokaklarda geçip gidenlerin gözünden çok daha karmaşık. Esenler escort’u olarak tanınan kadınlar, sadece bir hizmet sunan kişiler değil. Onların hayatları, toplumsal beklentiler, ekonomik zorluklar ve kişisel seçimlerle şekilleniyor.
Her sabah aynı ritüel
Esenler’de bir escort, sabah saat 9’da uyanır. Uyku, çoğu zaman yetersizdir. Gece yarısı son müşteriyle ayrılmışsa, kahve ve sigara ile başlar gün. Kıyafetlerini seçerken, bir kere daha kendi bedenini bir ürün gibi düşünmek zorunda kalır. Bu, onun için alışkanlık olmuş bir durum. Gözüne bakılan bir kadın, bir müşteriye hizmet vermek için değil, bir şekilde kendini korumak için giyinir. Şık bir elbise, yüksek topuklu ayakkabı, koyu dudak ruju-bunlar birer kalkan. Dışarıdan bakıldığında şıklık, içerdeyse savaştır.
Bazıları, bu işe evden çıkamadığı için başlar. Çocukları var, eşleri işsiz, kira ödenemiyor. Başka bir yol yokmuş gibi görünür. Kimisi ise, daha fazla özgürlük arayışıyla girer. Okumayı bırakmış, üniversiteyi terk etmiş, bir kariyer yolunu kapatmış. Ama bu karar, bir kahramanlık hikayesi değil. Bir hayatta kalma stratejisi.
İnsanlar, değil sadece müşteriler
Bir müşteri, her zaman aynı değildir. Bazıları sessiz, bazıları çok konuşur. Bazıları sadece bir kahve içmek ister, bazıları ise yalnızlıkla mücadele eder. Esenler’de bir gece, 30 yaşındaki bir kadın, bir emekli öğretmenle saatlerce şiir okur. O adam, eşini kaybetmiş. Kadın, ona annesi gibi davranır. Gece sonunda, para almaz. Sadece bir kucaklama ister. Bu tür anlar, bu işin en az bilinen yönüdür.
Diğer taraftan, bazı müşteriler, kendi sınırlarını aşar. Sıkıştırır, tehdit eder, izin istemeden fotoğraf çeker. Bu durumda, escort, bir telefon numarasına bağlanır: Esenler’deki bir kadınlar grubu. Bu grup, birbirlerini korur. Kimse tek başına değil. Bir müşteriyle ilgili bir uyarı, birkaç dakika içinde tüm gruba yayılır. Kimse, aynı hataya düşmek istemez.
Para, ama ne kadar?
Esenler’de bir escort, ortalama bir gece için 800 ile 2.500 TL arasında ödeme alır. Bu rakam, müşteriye, saate, konuma ve hizmetin türüne göre değişir. Ama bu para, sadece bir gece için değil, bir hafta boyunca kira, gıda, ilaç ve çocuk bakımı için yeterli olacak şekilde planlanır. Bazıları, bir ayda 20 gece çalışır. Bu, 16.000 TL’ye denk gelir. Ama bu gelir, giderlerle sadece dengelenir. Bir araba, bir telefon, bir kozmetik ürün bile, bir kredi kartı ödemesiyle alınır.
Yasal bir hizmet değil, ama yasal olmayan bir iş değil. Bu, bir gri alan. Kimse ona resmi bir sözleşme vermez. Kimse sigorta yapmaz. Kimse emeklilik payı ödemiyor. Eğer hasta olursa, kendi parasıyla doktora gider. Eğer bir olay yaşarsa, polise giderse, kendisi suçlanır. Bu, sadece bir iş değil. Bir risk.
Toplumun bakışı
Esenler’de bir escort, komşularından korkar. Sokağın bir köşesinde oturan bir kadın, bir gün “o kim?” diye sorulur. Bir gün, çocuklarının okuluna bir ebeveyn gelir ve “onunla arkadaş olmasın” der. Bir gün, bir annenin sesi duyulur: “O, bizim çocuklarımızı yozlaştırıyor.”
Ama bu kadın, o çocuğa haftada iki kez ders veriyor. O çocuğa kitap okuyor. O çocuğun annesi, işsiz. O kadın, o annenin para ödemeden kalan çaylarını içer. Bu, bir çelişkidir. Toplum, bir yandan onu suçlar, diğer yandan onun varlığını gizli olarak destekler.
Gelecek için bir plan
Çoğu escort, bu işi geçici olarak görür. “Bir yıl sonra, başka bir şey yapacağım” derler. Ama bir yıl geçer, iki yıl geçer. Bir kere bu dünyaya girildiğinde, çıkmak çok zordur. Sosyal medyada bir fotoğraf, bir video, bir konuşmanın kaydı-bu, hayat boyu onu takip eder. Bir işe başvururken, geçmişleri sorulur. Bir evlilik teklifi gelir, aileler sorar: “O kim?”
Bazıları, küçük bir kafe açar. Bir kısmı, kendi kendine bir hukukçu olur. Bir kısmı, sadece başka bir şehre taşınır. Ama çoğu, Esenler’de kalır. Çünkü burası, onların tek bildiği ev. Burada, kimsenin yüzüne bakmadan alışveriş yapabilirler. Burada, bir kadın, bir erkekle bir gece geçirmişse, kimse ona “ne yaptın?” demez. Burada, onlar, sadece bir isim değil, bir varlıktır.
Kimler bu işe giriyor?
Esenler escort’u olarak tanımlanan kadınlar, bir tür değildir. Bir kısmı üniversite mezunu. Bir kısmı, çocuk sahibi bir anne. Bir kısmı, mültecilerden. Bir kısmı, Türkiye’nin iç kesimlerinden gelmiş. Kimisi, 18 yaşında. Kimisi, 50 yaşında. Hepsi farklı. Hepsi aynı sorunu yaşar: ekonomik baskı.
Kimse, “escort olmak istiyorum” diye doğmaz. Ama kimse, “bu işi bırakmak istiyorum” diye de doğmaz. Bu, bir yolculuktur. Bir kırılma noktasından sonra başlayan, bir dönüşüm sürecidir. Ve bu süreç, hiçbir zaman tamamen bitmez.
Ne yapılıyor?
Bazı sivil toplum örgütleri, Esenler’de kadınlar için gizli destek odaları kurdu. Burada, psikolojik danışmanlık, hukuki yardım ve iş imkanları sunuluyor. Ama bu odalar, çok az kişiye ulaşabiliyor. Kimse, “ben escortum” demek istemez. Kimse, bir yardım istemek için kendi geçmişini itiraf etmek istemez.
Yasal sistem, bu kadınları görmezden gelir. Polis, sadece bir şikayet gelirse harekete geçer. Ama kimse şikâyet etmez. Çünkü suçlu, kadın olur. Müşteri değil.
Gerçek bir hikaye
Bir gece, Esenler’de bir kadın, 68 yaşındaki bir adamla buluşur. Adam, evindeki bir kaset çalar. “Bu, 1978’deki şarkım,” der. Kadın, şarkıya kulak verir. Adam, gözlerini kapatır. “Eşimi kaybettim. Onunla bu şarkıyı dans etmiştik.” Kadın, onun elini tutar. Gece boyunca konuşurlar. Sabah, adam, 1.200 TL verir. Kadın, parayı geri verir. “Ben sadece bir kahve içmek istedim,” der. Adam, ağlar. Kadın, kapıdan çıkar. Sonra, bir kahve dükkanına girer. Kasiyer, ona bakar. “Bugün iyi bir gün mü?” diye sorar. Kadın, gülümser. “Evet,” der. Ama içinden, “Yarın, ne olacak?” diye sorar.
Ne beklenmeli?
Bu iş, yok olmayacak. Çünkü ekonomik eşitsizlikler, kadınların özgürlüklerini sınırlıyor. Ama bu işin, sadece bir bedenin satışı olduğu düşünülmemeli. Bu, bir toplumsal sorunun yüzüdür. Bir kadın, bir kahve için, bir geceyi satıyor. Ama o gece, onun hayatının bir parçası. Ve o hayat, kimse tarafından anlaşılmıyor.
İyi bir toplum, sadece yasal hizmetleri değil, gizli hikayeleri de görür. Esenler’deki kadınlar, sadece bir hizmet sunmuyorlar. Bir toplumun gözünü kapatmak zorunda kaldığı şeyleri yaşarlar. Ve onların hikayeleri, bir gün anlaşılmazsa, sadece bir numara olmaya devam edecek.
Kasım 4, 2025 AT 00:06 ÖÖ
Bu yazıyı okuduktan sonra gözyaşlarım geldi 🥺 Gerçekten her kadının hikayesi bir roman olmalı. Bu kadınlar sadece 'hizmet veren' değil, insanlar. Bir kahve, bir kucaklama, bir şarkı... Bunlar para ile ölçülmez. Toplumun gözlerini kapatması, onların acısını daha da derinleştiriyor. 🌸